نوشته هایی از همه چیز و همه جا

کرگدن پشمالو در اواخر عصر یخبندان در کره زمین پراکنده بودند و پیش از انقراض مرموز آن‌ها در حدود 10 هزار سال قبل، قلمروی ناحیه وسیعی از اروپا تا کره جنوبی را در اختیار داشتند. پیش از این تصور می‌شد که شکار بیش از حد کرگدن پشمالو توسط انسان‌های نخستین در کنار بیماری و تغییرات آب و هوایی عامل کاهش شمار این حیوان در عصر یخبندان بوده است. اما محققان به تازگی دلیل دیگری برای کاهش و انقراض آنها یافته‌اند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این تحقیقات جدید می‌خوانید.

مطالعه روی مهره‌های گردن گونه‌های منقرض شده این جانور و مقایسه آن با مهره‌های گردنی کرگدن‌های امروزی نشان می‌دهد که مدارکی دال بر وجود نوعی وضعیت نادر در استخوان‌های مربوط به دوران پلیستوسن وجود دارد به این معنا که ناهنجاری‌های ایجاد شده به دلیل بارداری دشوار این جانور، در کاهش تعداد آنها نقش داشته است.

محققان مرکز تنوع زیستی Naturalis واقع در «لیدن» هلند استخوان‌های گرفته شده از موزه‌های آمریکایی و اروپایی را از نظر گونه‌های زنده و منقرض شده مورد بررسی و مطالعه قرار دادند. آن‌ها در خلال مطالعات خود، وجود مهره گردنی سرویکال را در بسیاری از کرگدن‌های منطقه دریای شمالی کشف کردند. این در حالی است که کرگدن‌های امروزی فاقد این ویژگی هستند.

به گفته محققان، این بدان معناست که جانوران منقرض شده تحت تأثیر این شرایط آسیب پذیر بوده‌اند. دانشمندان معتقدند که در کرگدن‌های امروزی، وجود چنین مهره‌ای به خودی خود آسیبی به جانور وارد نمی کند و اغلب با بارداری‌هایی در ارتباط است که تحت شرایط سخت و دشوار رخ می‌دهند.

مهره گردنی در مطالعات قبلی، در جانوران متعلق به اواخر دوران «پلیستوسن»، یکی از دوره‌های زمین‌شناسی از 2/5 میلیون سال پیش تا 10 هزار سال پیش، مشاهده شده بود و دانشمندان معتقدند که این ویژگی در درصد بالایی از ماموت‌های پشمالوی منقرض‌شده به چشم می‌خورده است. همین مساله، کنجکاوی محققان را برانگیخت تا کرگدن پشمالو را که گونه مشابه ماموت‌های پشمالو بودند و مانند آن‌ها در اواخر دوران پلیستوسن می‌زیستند و مرگ مشابهی داشتند، مورد مطالعه قرار دهند.

استخوان‌های کرگدن پشمالو از دریای شمال تا دلتای رودخانه در هلند غرق شده بودند. مطالعات دانشمندان نشان می‌دهد که در جمعیت کرگدن‌های پشمالو مشکلی وجود دارد. امروزه، کرگدن‌ها با تهدید شدیدی مواجه اند و برخی گونه‌ها در حال حاضر در معرض شدید کاهش جمعیت روبه رو هستند. در این میان، شواهد حاکی از آن است که کرگدن‌های سیاه غربی به طور کلی منقرض شده اند.

محققان، استخوان های امروزی را که در این تحقیقات مورد استفاده قرار گرفته اند از حداقل پنج دهه قبل جمع آوری کرده اند و امیدوارند که با این مطالعات بتوانند قبل از این که خیلی دیر شود، از خطری که جمعیت کرگدن‌ها را تهدید می کند، جلوگیری کنند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «چرا بعضی از گیاهان گوشت خوار شدند؟» را بخوانید.

با ورود به رصدخانه جادرل بنک (Jodrell bank)، با اعلامیه‌ای روبه‌رو می‌شوید که از بازدیدکنندگان درخواست کرده تلفن‌های همراه خود را خاموش کنند؛ زیرا تلسکوپ لوول به‌قدری قدرتمند است که می‌تواند سیگنال‌های تلفن را حتی روی مریخ هم کشف کند. زیرا تلسکوپ‌های رادیویی بسیار حساس هستند. کارل ساگان، ستاره‌شناس افسانه‌ای می‌گوید: مقدار انرژی خارج از منظومه‌‌‌ شمسی که تلسکوپ‌های رادیویی روی زمین دریافت می‌کنند، کمتر از انرژی حاصل از برخورد یک دانه‌ برف با زمین است. مقدار انرژی کل شاید به‌اندازه‌ چند دانه برف باشد؛ اما بازهم دامنه‌ سیگنال‌های رادیویی نجومی بسیار کمتر از سیگنال‌های مصنوعی است. در ادامه این مطلب از مجله دلتا به این سوال پاسخ می‌دهیم که: اگر جادرل بنک بتواند تداخل سیگنال تلفن‌همراه حتی روی مریخ را کشف کند، چگونه می‌تواند با شبکه‌ 4G در ماه کنار بیاید؟

مشکل ساخت شبکه‌ 4G در ماه باعث نگرانی بسیاری از ستاره‌شناسان شده و حالا نوکیای آمریکا بودجه‌ی 14/1 میلیون دلاری را برای توسعه‌ی اولین شبکه‌ سلولی روی ماه دریافت کرده است. هدف شبکه‌ LTE/4G تسهیل قابلیت سکونت‌پذیری طولانی‌مدت در ماه و ارائه‌ی امکانات ارتباطی برای بخش‌های اصلی مثل ماه‌نوردها و بخش‌های هدایت و کنترل است.

تداخل شبکه

تداخل فرکانس رادیویی (RFI) کابوس دیرینه‌ ستاره‌شناسان رادیویی است. جادرل بنک، اولین رصدخانه‌ نجوم رادیویی در جهان، به‌دلیل RFI تأسیس شد. سِر برنارد لاول، یکی از پیشتازان نجوم رادیویی، متوجه اختلال RFI به‌دلیل عبور قطارهای شهری شد. از آن زمان، تلسکوپ‌های رادیویی برای اجتناب از RFI در مناطق دور از شهر ساخته شدند.

بااین‌حال، تلسکوپ‌های رادیویی زمینی به‌طور‌کامل نمی‌توانند از منابع فضایی RFI مثل ماهواره‌ها یا شبکه‌های ارتباطی آینده‌ی ماه اجتناب کنند. RFI را می‌توان با استفاده از سپر‌های محافظتی مناسب و افزایش دقت انتشار سیگنال کاهش داد. ستاره‌شناسان به‌صورت پیوسته در حال توسعه راهبردهایی برای حذف RFI از داده‌های خود هستند؛ اما این مسئله به‌شدت به نقش شرکت‌های خصوصی و تضمین محافظت از نجوم رادیویی وابسته است.

رؤیای دیرینه‌ منجمان رادیویی ساخت تلسکوپی رادیویی در آن سوی ماه است. این تلسکوپ علاوه‌بر‌اینکه از سیگنال‌های زمینی در امان است، می‌تواند ضعیف‌ترین فرکانس‌های رادیویی را رصد کند که روی زمین تحت‌تأثیر یونوسفر جو قرار می‌گیرند. رصد فرکانس‌های رادیویی ضعیف می‌تواند به پاسخ به پرسش‌های بنیادی درباره‌ی جهان، از‌جمله اولین لحظات پس از بیگ‌بنگ کمک کند. برای مثال، ناسا روی پروژه‌ای سرمایه‌گذاری کرده که هدف آن تبدیل یکی از دهانه‌های برخوردی ماه به تلسکوپ رادیوی با شبکه‌ سیمی است.

مشکل فقط شبکه‌ 4G در ماه نیست

ناسا با وجود علاقه به پروژه‌های رادیویی، باید منافع شرکای تجاری خود را هم تضمین کند. نوکیا یکی از 14 شرکت آمریکایی است که با ناسا در مجموعه‌ای از پروژه‌ها به ارزش بیش از 370 میلیون دلار همکاری می‌کند. یکی از اهداف نوکیا کمک به توسعه‌ برنامه‌ آرتمیس و بازگشت فضانوردان به ماه تا سال 2024 است.

مشارکت شرکت‌های خصوصی در فناوری فضایی پدیده‌ جدیدی نیست و مزایا و معایب آن بحث‌برانگیزاند. یکی از پروژه‌های مهم ماهواره‌های استارلینک اسپیس ایکس است که از زمان اولین پرتاب در سال 2019، جنجال زیادی در میان ستاره‌شناسان به‌پا کرد. بلافاصله‌ پس از پرتاب ماهواره‌های استارلینک، تصاویری از تداخل این ماهواره‌ها و مزاحمت‌ آن‌ها برای اهداف نجومی منتشر شد. ستاره‌شناسان در گذشته نیز با ماهواره‌ها مشکل داشتند؛ اما تعداد و درخشش چشمگیر استارلینک بی‌سابقه و پیش‌بینی مدار آن‌ها دشوار است. این مسائل باعث افزایش نگرانی فعالان حوزه‌ی ستاره‌‌شناسی شده است.

SKA تحلیل جدیدی درباره‌ی تأثیر ماهواره‌ها بر نجوم رادیویی منتشر کرد. هدف این سازمان تولید نسل آینده‌ی فناوری تلسکوپ رادیویی برای آرایه‌ی کیلومترمربعی است. طبق محاسبات، حساسیت تلسکوپ‌های SKA درمقایسه‌با باند رادیویی استارلینک با فرض پرتاب 6400 ماهواره، 70 درصد کمتر است. با تجاری‌شدن فضا، آسمان پر از فناوری‌های جدید خواهد شد؛ ازاین‌رو، اعمال قوانینی برای پژوهش‌های نجوم ضروری است.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «ارسال اولین ماهواره 6G آزمایشی به مدار زمین توسط چین» را بخوانید.

یک پژوهش جدید، نشان می‌دهد که باکتری‌های زمینی می‌توانند به استخراج مواد معدنی ماه و مریخ کمک کنند. این تحقیق که بر اساس آزمایشات انجام شده در ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام شده، نشان می‌دهد که یک باکتری خاص به نام Sphingomonas desiccabilis برای استخراج عناصر کمیاب زمینی از سنگ «بازالت»، استفاده می‌کند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این پژوهش جدید بخوانید.

بازالت نوعی سنگ آتشفشانی است که به عنوان آنالوگ برای آنچه ممکن است در ماه و مریخ یافت شود، استفاده می‌شود. همچنین این مطالعه نشان داد که این باکتری‌ها می‌تواند این کار را در شرایط گرانش استاندارد زمین، میکروگرانش و گرانشی که شرایط مریخ را تقلید می‌کند، انجام دهد؛ این خبر مهمی برای محققان است و می‌تواند نشانه همکاری میان انسان و باکتری در جریان کاوش‌های بعدی در فضا باشد.

به طور معمول ناسا و دیگر سازمان‌های فضایی هر تلاشی برای جلوگیری از انتقال باکتری به فضا انجام می‌دهند. ایده این است که آن‌ها نمی‌خواهند به طور تصادفی جهان دیگری را درگیر حیات کنند، زیرا بعدا می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند. محققان خاطر نشان کردند، اگر سرانجام مأموریت‌های خدمه‌دار و یا کاوشگرهای پیشرفته‌ای را به مکانی مانند مریخ ارسال کنیم و بعد باکتری‌ها را در آنجا کشف کنیم، ممکن است باکتری‌های زمینی را که خود ارسال کرده‌ایم با حیات واقعی در مریخ اشتباه بگیریم.

آن‌ها افزودند: با این حال این مسئله را نمی‌توان نادیده گرفت که باکتری‌ها توانایی انجام موارد کاملاً باورنکردنی را دارند؛ پیش از این بحث استفاده از باکتری‌ها را به عنوان منبع غذایی یا تولید مواد غذایی برای مأموریت‌های طولانی مدت در مکان‌هایی مانند مریخ مطرح کرده‌ایم. اکنون، به نظر می‌رسد باکتری‌ها می‌توانند به ما کمک کنند تا از موادی که در آن سیارات پیدا می‌کنیم، نهایت استفاده را ببریم.

“چارلز کاکل”، نویسنده اصلی این مطالعه، در بیانیه‌ای گفت: آزمایش‌های ما از امکان علمی و فنی استخراج عناصر بیولوژیکی در سراسر منظومه شمسی پشتیبانی می‌کند. برای مثال حفاری رباتیک در منطقه Oceanus Procellarum ماه که دارای سنگ‌هایی با غلظت بالا از عناصر کمیاب زمینی است، می‌تواند برای توسعه علمی و اقتصادی بشر در ورای زمین کمک کننده باشد.

وی افزود: ماموریت‌های آرتمیس ناسا به ماه به زودی انجام می‌شوند و با مأموریت‌های خدمه‌ای که در آن برنامه گنجانده شده‌اند، انسان‌ها وقت کافی برای بررسی مواد پوشاننده سطح ماه خواهند داشت. در آن مرحله، ممکن است موضوعات بیشتری در مورد اینکه چگونه باکتری‌ها می‌توانند زمینه را برای یک حیات پایدار در فضا هموار کنند، بیاموزیم.

بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «استخراج مواد معدنی ماه و مریخ با کمک باکتری‌ها» را بخوانید.

اما طبق معمول برخی هم از این اتفاق خوشحال نبودند. چون تلفیق فناوری ماهواره‌ای و گوگل ارث به هرکسی که از ارتباطات اینترنتی استفاده می‌کرد این امکان را می‌داد هر ساختمانی روی این سیاره را مشاهده کند. شاید این اتفاق بیشتر برای برخی افراد و سازمان‌هاخوشایند نبود.

به هر حال، ده‌ها مکان وجود دارد که در گوگل ارث به شکل توده‌ای از پیکسل‌ها یا تصویری تار ظاهر می‌شوند یا اصلاً نمی‌توان در این برنامه آن‌ها را پیدا کرد. برخی از این مکان‌ها نه تنها نام دارند بلکه معروف هم هستند اما برخی دیگر کاملاً ناشناخته و مرموز باقی مانده‌اند. در این راستا، در ادامه‌ مقاله از مجله دلتا جالب‌ترین مکان‌هایی که نمی‌توانید در گوگل ارث ببینید را معرفی می‌کنیم.

1. کمیسیون انرژی اتمی و انرژی‌های جایگزین فرانسه

کمیسیون انرژی‌ اتمی و انرژی‌های جایگزین فرانسه به عنوان یکی از مؤسسات تحقیقاتی برتر جهان شناخته می‌شود. اما فعالیت این کمیسیون به قدری مرموزانه و مخفی است که محل جغرافیایی آن در گوگل ارث به صورت تار دیده می‌شود. جالب‌تر اینکه مقر ساختمان کمیسیون در مرکز کلانشهر گرنوبل فرانسه واقع شده است. دسترسی به بخش زیادی از این مجموعه بزرگ در Street View نیز امکان‌پذیر نیست. اگرچه می‌توانید از وسط جاده به آن دسترسی پیدا کنید، اما مشکل این جا است که تصویر دو طرف این جاده تار شده و بنابراین، هیچ اطلاعاتی به ما نمی‌دهد.

2. ساختمان‌های مرموز بروژ

بروژ یکی از دیدنی‌ترین مناطق اروپا به شمار می‌آید اما یک سری ساختمان در مرکز شهر بلژیک وجود دارد که کاملاً در گوگل ارث تار شده‌اند. با این حال در Street View دسترسی به این منطقه وجود دارد و می‌توانید مکانهای دیدنی، محل‌های دوچرخه سواری، کافه های شلوغ، خیابان‌های سنگفرش شده و کوچه‌ها را ببینید. برخی ساختمان‌های دولتی در این مکان وجود دارد اما به نظر نمی‌رسد که هیچ یک از این ساختمان‌ها آنقدر خصوصی باشند که توجیه منطقی برای تار کردن تصویر آن‌ها در گوگل ارث وجود داشته باشد. صدها مغازه و خانه دیگر در منطقه وجود دارد که تصویر آن‌ها هم تار شده است.

3. زندان بومت در شهر مارسی

از دیگر مکان‌هایی که تصویر دقیق محل آن‌ها در گوگل ارث را به سختی می‌توان پیدا کرد و یا اصلا قابل مشاهده نیستند زندان‌ها هستند. برای مثال تصویر محل زندان بومت در مارسی کاملاً تار شده و دلیل آن هم مشخص نیست.

4. دفتر مرکزی نیروهای ویژه لهستان

نیازی به فشار آوردن بیش از حد به چشمانتان نیست! همان طور که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید دفتر مرکزی نیروهای ویژه لهستان در گوگل ارث تار نشان داده می شود و نمی توان تصویری واضح از آن داشت. بسیاری از مکان هایی که در گوگل ارث تیره و تار شده‌اند تاسیسات نظامی هستند. بنابراین حتی با وجود اینکه این مرکز در حومه کراکوف، یکی از بزرگترین شهرهای لهستان قرار گرفته شما نمی‌توانید آن را در گوگل ارث ببینید.

بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «سفر مجازی به 200 سال قبل با نقشه گوگل» را بخوانید.